Кандрацьева

Святлана Вітальеўна

Прафесару С.В.Кандрацьевай належыць піянерства ў арганізацыі даследаванняў і падрыхтоўкі спецыялістаў па псіхалогіі на Гродзеншчыне. За 25 гадоў працы ў Гродзенскім дзяржаўным універсітэце імя Янкі Купалы Святлана Вітальеўна стварыла навуковую псіхалагічную школу, якая распрацоўвае праблемы зносін і прафесійнай акмеалогіі. Школа мае шырокае прызнанне ў Рэспубліцы Беларусь і замежных краінах. Ініцыявала падрыхтоўку спецыялістаў у галіне псіхалогіі. Ёю створаны першы варыянт навучальнага плана спецыяльнасці «Псіхалогія», пад яе кіраўніцтвам распрацаваны навучальныя праграмы фундаментальных і прыкладных курсаў.

Нарадзілася 7 лютага 1926 года ў сяле Вінагробль Курскага раёна Курскай вобласці (Расія) у сям’і настаўнікаў. Сярэднюю школу скончыла ў 1943 годзе і да чэрвеня 1944 працавала настаўніцай. У 1944-1945 гадах у шэрагах Савецкай Арміі. Удзельніца Вялікай Айчыннай вайны. Узнагароджана медалём «За победу над Германией в Великой Отечественной войне (1941-1945 гг.)» і шэрагам юбілейных медалёў. З кастрычніка 1945 года – студэнтка філасофскага факультэта Ленінградскага універсітэта, які скончыла ў 1950 годзе па спецыяльнасці «Псіхалогія». Працавала настаўніцай сярэдняй школы (1948-1950), выкладчыкам псіхалогіі і логікі Нікалаеўскага (1950-1951) і Камянец-Падольскага (1951-1958) педагагічных інстытутаў. Абараніла (1958) кандыдацкую дысертацыю «Формирование личности учащихся старших классов в процессе общественной работы». З 1958 года – дацэнт кафедры педагогікі і псіхалогіі Львоўскага і Драгобыцкага педагагічных інстытутаў. Вучонае званне дацэнта прысвоена ў 1963 годзе. У 1966-1969 гадах загадчыца кафедры псіхалогіі Драгобыцкага педагагічнага інстытута. Доктарскую дысертацыю «Межличностное отношение и его роль в общении» абараніла ў 1978 годзе.

Са жніўня 1979 года – загадчыца кафедры педагогікі і псіхалогіі Гродзенскага універсітэта. Па гэтай кафедры Святлане Вітальеўне ў 1981 годзе прысвоена вучонае званне прафесара. У сярэдзіне 1982 года кафедра падзяляецца на дзве: кафедру педагогікі і кафедру псіхалогіі. Загадчыцай апошняй прызначаецца прафесар С.В.Кандрацьева. У 1998-2000 гадах – загадчыца кафедры ўзроставай і педагагічнай псіхалогіі. З 2000 года – загадчыца навукова-даследчай лабараторыі прафесійнага развіцця асобы.

Читать далее…

Канюшкевич Мария Иосифовна

Нягледзячы на характэрнае для нашага часу імкненне да фармалізацыі гуманітарных ведаў, традыцыйная архітэктоніка філалогіі як навукі застаецца нязменнай. Яна арыентавана на чалавечую мерку, як антычная архітэктура была арыентаваная на прапорцыі цела чалавека. Строгасць і асабістая «дакладнасць» філалогіі ў многім залежаць ад маральнага і інтэлектуальнага патэнцыялу вучонага. Навуковая і педагагічная дзейнасць прафесара М.І.Канюшкевіч – яскравае пацвярджэнне гэтага.

Нарадзілася 7 лістапада 1943 года ў вёсцы Погіры Дзятлаўскага раёна Гродзенскай вобласці. Сярэднюю адукацыю набывала ў Дзятлаўскай школе № 1. Вышэйшую філалагічную – на факультэце педагогікі і методыкі пачатковага навучання (1964) і філалагічным (1975, завочна).

Працавала настаўніцай нямецкай мовы ў Наваельнінскай вячэрняй школе (1964-1970), сакратаром камісіі па справах непаўналетніх пры Лідскім гарвыканкаме (1971-1972), настаўніцай рускай мовы СШ № 5 горада Ліды (1973-1975).

Падчас навучання на завочным аддзяленні філалагічнага факультэта выявіла схільнасць да навукова-даследчай працы. Студэнцкая навуковая праца Марыі Іосіфаўны адзначана дыпломам першай ступені на рэспубліканскім конкурсе.

У 1976 годзе запрошана на працу ў інстытут у якасці асістэнта кафедры рускай мовы. Закончыла (1979) аспірантуру кафедры рускай мовы Беларускага універсітэта. Датэрмінова (май 1979) абараніла кандыдацкую дысертацыю «Атрибутивные отношения в сложноподчиненном предложении (на материале русского и белорусского языков)».

З лета 1979 года – выкладчык, дацэнт, загадчык (з 1980) кафедры русскай мовы. Вучонае званне дацэнта па кафедры рускай мовы прысвоена ў 1983 годзе. Чытала курсы па марфалогіі і сінтаксісе сучаснай рускай мовы, спецкурсы «Сравнительная грамматика славянских языков», «Русско-белорусские языковые контексты», «Проблема синтаксического анализа».

Читать далее…

Караў Дзмітрый Уладзіміравіч

Нарадзіўся 25 снежня 1949 года ў горадзе Уфа (Башкірыя). Сярэднюю адукацыю атрымаў у школе № 5 г.Запарожжа (Україна). З адзнакай закончыў Маскоўскі гісторыка-архіўны інстытут (1973) і юрыдычны факультэт Гродзенскага універсітэта імя Янкі Купалы (1995). Пасля заканчэння Маскоўскага гісторыка-архіўнага інстытута працаваў (1973-1975) малодшым навуковым супрацоўнікам Інстытута гісторыі, археалогіі і этнаграфіі народаў Далёкага Усходу ДУНЦ АН СССР (г.Уладзівасток), асістэнтам кафедры гісторыі СССР Далёкаўсходняга універсітэта (1975-1976), намеснікам дэкана гістарычнага факультэта Далёкаўсходняга універсітэта (1976-1979). Пад час працы ў Далёкаўсходнім універсітэце навучаўся ў завочнай аспірантуры (1976-1979).

З верасня 1979 года працуе ў Гродзенскім дзяржаўным універсітэце імя Янкі Купалы: асістэнт (1979-1983), старшы выкладчык (1984), дацэнт (1984-1997), прафесар (з 1997) кафедры ўсеагульнай гісторыі. У 1983 годзе абараніў кандыдацыю дысертацыю «Академик М.К.Любавский как историк феодальной России». Вучонае званне дацэнта прысвоена ў 1988 годзе. Доктарскую дысертацыю «Белорусская историография конца XVIII – началао ХХ веков» абараніў у 1996 годзе. Вучонае званне прафесара па спецыяльнасці «Гісторыя» атрымаў у гэтым самым годзе. У 1997-1999 годзе працаваў загадчыкам кафедры тэорыі і гісторыі дяржавы і права Гродзенскага філіяла Беларускага недзяржаўнага інстытута правазнаўства. З 1999 года – прафесар кафедры эканамічнай тэорыі Гродзенскага універсітэта, з 2001 года і па сёння – загадчык кафедры.

Прафесар Караў мае сур’ёзныя дасягненні ў галіне гісторыі Беларусі. Ён аўтар больш за 150 работ, у ліку якіх 6 манаграфій. З’яўляўся навуковым кіраўніком 8 нацыянальных і 4 міжнародных навуковых праектаў. Сфера навуковых інтарэсаў – гісторыя культуры напродаў Вялікага кКняства Літоўскага і Беларусі, гістарыяграфія крыніцазнаўства гісторыіі Беларусі, гісторыя грамадскай думкі. Удзельнічаў у міжнародных навуковых канферэнцыях. Навуковыя даследаванні прафесара Д.У.Карава вядомы і выкарыстоўваюцца гісторыкамі-славістамі Еўропы, Паўночнай Амерыкі і Японіі.

Читать далее…

Ківач
Леанід Мікалаевіч

Нарадзіўся 7 студзеня 1945 года ў горадзе Навагрудку. Сярэднюю адукацыю атрымаў у школе № 1 г.Мінска. У 1966 годзе закончыў фізічны факультэт Беларускага універсітэта па спецыяльнасці «Фізіка”. Кароткі тэрмін працаваў старшым лабарантам кафедры спектральнага аналіза Беларускага універсітэта. У 1967-1970 гадах навучаўся ў аспірантуры. З верасня 1970 года ў Гродзенскім дзяржаўным універсітэце: старшы выкладчык кафедры агульнай і тэарэтычнай фізікі (1970-1976), дацэнт (1976-1983), загадчык кафедры (1983-1993).

Чытаў курсы «Механіка”, «Малекулярная фізіка”, «Оптыка” і спецкурс «Спектральны аналіз”. У 1975 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. Вучонае званне дацэнта па кафедры агульнай і тэарэтычнай фізікі прысвоена ў 1978 годзе. У 1993-1994 гадах прарэктар па навуковай рабоце універсітэта, а затым рэктарам універсітэта (1994-1997), прафесарам кафедры агульнай фізікі, выконваючым абавязкі прарэктара па навуковай і інавацыйнай рабоце (2001-2002).

Прафесар Л.М.Ківач аўтар больш за 80 навуковых прац у галіне спектраскапіі і оптыкі. Асноўныя кірункі навуковай дзейнасці: развіццё метадаў флуарэсцэнцыі і камбінацыйнага рассейвання святла для даследавання біяарганічных малекул.

Читать далее…

Кірвель
Чэслаў Станіслававіч

Нарадзіўся 9 сакавіка 1945 года ў вёсцы Мякішы Шчучынскага раёна Гродзенскай вобласці ў сялянскай сям’і.

Першапачатковую адукацыю атрымаў у Барэйшышкаўскай школе Шчучынскага раёна, 9 класаў якой скончыў у 1962 годзе. У сувязі з цяжкім матэрыяльным становішчам сям’і (бацька Чэслава Станіслававіча памёр у маладым узросце ў 1951 годзе) пераехаў у горад Калінінград, атрымаў спецыяльнасць газазваршчыка і працаваў на сударамонтным заводзе. У Калінінградзе ў 1964 годзе скончыў школу рабочай моладзі.

Сістэматычную філасофскую адукацыю набываў у Ленінградскім універсітэце. У 1972-1976 гадах — аспірант Ленінградскага універсітэта і па сумяшчальніцтве супрацоўнік Музея гісторыі Ленінграда. Напачатку 1977 года абараняе кандыдацкую дысертацыю «Природа и социальные функции утопии» і накіроўваецца на выкладчыцкую працу ў якасці старшага выкладчыка кафедры філасофіі і навуковага камунізму Камсамольскага-на-Амуры палітэхнічнага інстытута. Тут Чэслаў Станіслававіч працуе больш за тры гады і выяўляе сябе здольным выкладчыкам і навукоўцам.

30 жніўня 1980 года абіраецца па конкурсе на пасаду дацэнта кафедры філасофіі Гродзенскага дзяржаўнага універсітэта імя Янкі Купалы. З гэтага часу педагагічная і навуковая дзейнасць Ч.С.Кірвеля звязана выключна з універсітэтам. 27 лістапада 1981 года ён абіраецца загадчыкам кафедры філасофіі. З 10 студзеня 1987 года — дацэнт гэтай кафедры. У 1982 годзе атрымоўвае вучонае званне дацэнта. У 1987-1989 гг. — старшы навуковы супрацоўнік універсітэта. З канца 1989 года — дацэнт кафедры.

30 жніўня 1990 года абараняе доктарскую дысертацыю «Утопия как форма освоения социальной реальности». 1 снежня 1990 года абіраецца на пасаду прафесара кафедры, а ў студзені 1992 года атрымоўвае вучонае званне прафесара. З 1993 года прфесар Ч.С.Кірвель загадвае кафедрай філасофіі універсітэта.

Читать далее…