Гушчын Іван Вітальевіч

Нарадзіўся 17 снежня 1934 года ў вёсцы Стары Спор Клічаўскага раёна Магілёўскай вобласці. Сярэднюю адукацыю атрымаў у школах горада Баранавічы. У 1953 годзе скончыў школу працоўнай моладзі № 1. У 1953-1958 гадах – студэнт юрыдычнага факультэта Беларускага універсітэта. Працаваў следчым стажорам пракуратуры Ашмянскага раёна, следчым пракуратуры Мядзельскага раёна (1959-1961), пракурорам Мядзельскага раёна. У красавіку 1963 года прызначаны Вілейскім міжраённым пракурорам Мінскай вобласці.

Навучаўся ў аспірантуры Усесаюзнага юрыдычнага завочнага інстытута, якую датэрмінова скончыў у красавіку 1967 года з абаронай кандыдацкай дысертацыі «Прававое рэгуляванне пенсійнага забеспячэння членаў калгаса». Працаваў старшым выкладчыкам, дацэнтам і загадчыкам кафедры Калінінградскага дзяржаўнага універсітэта. Вучонае званне дацэнта па кафедры правазнаўства прысвоена ў 1971 годзе. З 1976 года – загадчык кафедры Карагандзінскага дзяржаўнага універсітэта (па 1978).

У Гродзенскім дзяржаўным унівесітэце імя Янкі Купалы з 1978 года: дацэнт кафедры гісторыі СССР і БССР, выканаўца абавязкаў загадчыка кафедры дзяржавы і права, дацэнт кафедры дзяржавы і права (1978-1979), загадчык кафедры працоўнага, грамадзянскага права і працэсу (1981-1984), дацэнт кафедры працоўнага, грамадзянскага права і працэсу (1984-1988), прафесар кафедры (з 1988). Доктарскую дысертацыю «Прававыя праблемы сацыяльнага забеспячэння калгаснага сялянства» абараніў у 1987 годзе. Вучонае званне прафесара па кафедры працоўнага, грамадзянскага права і працэсу прысвоена ў 1990 годзе. З 1989 года загадчык кафедры дзяржаўнага, працоўнага, сельскагаспадарчага права. Дэкан факультэта правазнаўства (1990-1994). Загадчык кафедры дзяржаўнага, працоўнага і сельскагаспадарчага права з 1996 года. У 2002-2003 гадах дэкан юрыдычнага факультэта.

Читать далее…

Даніловіч Мікалай Аляксандравіч

Нарадзіўся 21 кастрычніка 1955 года ў вёсцы Бабіна Гродзенскага раёна Гродзенскай вобласці. Сярэднююю адукацыю набываў у Наварудскай і Парэцкай школах. У 1977 годзе скончыў філалагічны факультэт Гродзенскага педінстытута імя Янкі Купалы. Два гады працаваў настаўнікам беларускай мовы і літаратуры ў Цыдавіцкай сярэдняй школе Гродзенскага раёна. З 1979 года – аспірант кафедры беларускай мовы. Аспірантуру скончыў у 1984 годзе, служыў у шэрагах Савецкай Арміі (1980-1981). У гэтым самым годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Граматычная характарыстыка фразеалагізмаў сучаснай беларускай літаратурнай мовы». На выкладчыцкай працы з 1984 года: асістэнт, дацэнт кафедры беларускай мовы (1984-1991). Вучонае званне дацэнта па кафедры беларускай мовы прысвоена ў 1990 годзе. З 1991 года – дацэнт кафедры мовазнаўства, а з 1996 года – кафедры беларускага і тэарэтычнага мовазнаўства. У 1999-2001 гадах – вядучы навуковы супрацоўнік навукова-даследчага сектара універсітэта. У 2004 годзе абараніў доктарскую дысертацыю «Беларуская дыялектная фразеалогія: тыпалогія, лексічны склад». Вучонае званне прафесара па спецыяльнасці «Мовазнаўства» прысвоена ў 2006 годзе. Асноўная тэматыка навуковых даследаванняў – лексіка і фразеалогія беларускай мовы, дыялекталогія, лінгвакраязнаўства, методыка выкладання беларускай мовы. З 2005 года – прафесар кафедры беларускага і тэарэтычнага мовазнаўства, з 2007 года – загадчык гэтай кафедры.

Читать далее…

Жарскі

Міхаіл Васільевіч

М.В.Жарскі быў адным з выбітнейшых экспертаў гісторыі Камуністычнай партыі Беларусі і гісторыі Гродзенскай абласной партыйнай арганізацыі. Сведчаннем гэтага з’яўляецца той факт, што яму ў 1986 годзе без абароны доктарскай дысертацыі было прысвоена вучонае званне прафесара па кафедры гісторыі КПСС, што было даволі нячастай з’явай у Савецкім Саюзе. Значны ўклад зроблены ім у даследаванне праблем грамадзянскай гісторыі Беларусі і методыкі выкладання яе ў сярэдняй школе. Ягоная грунтоўная праца «Таблицы по истории Белоруссии. В 2-х частях» вытрымала за кароткі тэрмін тры выданні.

Нарадзіўся 5 мая 1930 года ў вёсцы Поплава Навагрудскага раёна Гродзенскай вобласці. У 1948 годзе скончыў Нягневіцкую сярэднюю школу Навгрудскага раёна. Паступіў у Мінскі юрыдычны інстытут, аднак у сувязі з матэрыяльнымі ўмовамі вымушанаы быў спыніць вучобу. Працаваў настаўнікам гісторыі Нягневіцкай сярэдняй школы.

З 1949 года – студэнт завочнага аддзялення гістарычнага факультэта Беларускага універсітэта. Праходзіў абавязковую вайсковую службу ў шэрагах Савецкай Арміі. Дэмабілізаваны ў званні малодшага лейтэнанта. Гістарычны факультэт БДУ скончыў у 1955 годзе. Працаваў настаўнікам, завучам, дырэктарам у школах г.Ваўкавыска, загадчыкам раённага аддзела народнай адукацыі. У 1963-1967 гадах – намеснік загадчыка аддзела народнай адукацыі Гродзенскага аблвыканкама. У сувязі з паступленнем у аспірантуру кафедры гісторыі КПСС Беларускага дзяржаўнага універсітэта перайшоў у жніўні 1967 года на выкладчыцкую працу ў Гродзенскі педагагічны інстытут імя Янкі Купалы. Менавіта ў педагагічным інстытуце, а пазней ва універсітэце рэалізаваўся навуковы, педагагічны і арганізатарскі талент прафесара М.В.Жарскага. Працаваў выкладчыкам, старшым выкладчыкам, дацэнтам кафедры гісторыі КПСС. У 1973-1979 гадах дэкан гісторыка-педагагаічнага факультэта. З 1979 па 1990 гады загадваў кафедрай гісторыі КПСС, пазней – кафедрай палітычнай тэорыі. У апошнія гады жыцця – прафесар кафедры гісторыі Беларусі і кафедры славянскіх дзяржаў. Чытаў курсы «Гісторыя Расіі», «Гісторыя славянскіх народаў», «Гісторыя Беларусі перыяду ад адмены прыгонніцкага права да Вялікай Кастрычніцкай рэвалюцыі», спецкурсы «Гісторыя культуры Расіі ХІХ – пачатку ХХ стст.» і «Гісторыя палітычных партый Расіі гэтага перыяду». Кандыдацкую дысертацыю «Деятельность Коммунистической партии Белоруссии по развитию народного образования в республике (1946-1950 гг.)» абараніў у 1970 годзе. Вучонае званне дацэнта па кафедры гісторыі КПСС і навуковага камунізму прысвоена ў 1974 годзе.

Читать далее…

Зорын Георгій Аляксеевіч

Нарадзіўся 20 ліпеня 1947 года ў горадзе Кіраве (Расія). Сярэднюю адукацыю атрымаў у школе рабочай моладзі № 9 г.Кірава. Працаваў чарцёжнікам канструктарскага бюро, слесарам-зваршчыкам у спецыяльным канструктарскім бюро «Плунач”. Вышэйшую юрыдычную адукацыю атрымаў у Свярдлоўскім юрыдычным інстытуце, які скончыў у 1971 годзе. Служыў у шэрагах Савецкай Арміі (1971-1972), працаваў старшым следчым пракуратуры Кіраўскай вобласці (1971-1976). Навуковай і педагагічнай дзейнасцю займаецца з 1976 года. Да 1980 года старшы выкладчык Усесаюзнага юрыдычнага інстытута. Закончыў аспірантуру Маскоўскай юрыдычнай акадэміі. Кандыдацкую дысертацыю «Крыміналістычны аналіз асноўных элементаў дарожна-транспартных здарэнняў” абараніў у 1979 годзе.

З 1980 года ў Гродзенскім універсітэце: дацэнт кафедры крымінальнага права, працэсу і крыміналістыкі (1980-1987).

Читать далее…

Калмыкоў

Васіль Цімафеевіч

Прафесар В.У.Калмыкоў прыйшоў на працу ва універсітэт падрыхтаваным навукоўцам з багатым досведам працы ва ўстановах вышэйшай судовай улады БССР, методыкі выкладання юрыдычных дысцыплін. Яго ўплыў на станаўленне юрыдычнага факультэта і практычнай падрыхтоўкі студэнтаў цяжка пераацаніць.

Нарадзіўся 10 красавіка 1921 года ў рабочым пасёлку Хватоўка Базарна-Карабулакскага раёна Саратаўскай вобласці (Расія). Сярэднюю адукацыю набываў у Хватаўскай школе, якую скончыў у 1939 годзе. Вучыўся ў Саратаўскім авіяцыйна-тэхнічным вучылішчы. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з першага дня да дня Перамогі. Узнагароджаны медалямі «За боевые заслуги», «За взятие Кёнигсберга», «За победу над Германией» і іншымі.

У 1948 годзе скончыў Саратаўскую юрыдычную школу і быў накіраваны на працу ў БССР: народны суддзя ў горадзе Маладзечна (1948-1952), сябра Вярхоўнага Суда БССР (1952-1971), начальнік Упраўлення судовых органаў Міністэрства юстыцыі БССР (1971-1981). У 1953 годзе завочна скончыў Мінскі юрыдычны інстытут, а ў 1970 абараніў кандыдацкую дысертацыю. Удзельнічаў у распрацоўцы Канстытуцыі БССР, Крымінальнага і крымінальна-працэсуальнага Кодэксаў БССР, законаў аб судовым уладкаванні і адкліканні народных суддзяў. На ўмовах пагадзіннай аплаты працаваў выкладчыкам кафедры крымінальнага права Беларускага універсітэта (1971-1979) і ў Рэспубліканскім міжгаліновым інстытуце дасканалення кваліфікацыі кіраўнікоў і спецыялістаў народнай гаспадаркі (1972-1981).

У 1981 годзе па конкурсе абраны на пасаду старшага выкладчыка кафедры крымінальнага права, працэса і крыміналістікі і прызначаны дэканам юрыдычнага факультэта. Чытаў курсы лекцый па савецкім крымінальным праве і шэраг спецкурсаў. Вучонае званне дацэнта па кафедры крымінальнага права, працэсу і крыміналістыкі прысвоена ў 1984 годзе.

У 1988 годзе Саветам універсітэта абраны на пасаду прафесара кафедры. Вучонае званне прафесара прысвоена ў 1990 годзе.

Читать далее…